Şarkını Denizlere Söyle

Çakil taslarinda okyanuslari, adalari, ada insanlarini görür gibi oldu. Sudaki yol izlerinin öyküsünü yakindan gözlemek istercesine avuçladi taslari. Avucunda, suyun altindaki piriltilarini, canliligi, en kötüsü öykülerini yitirmislerdi. Yesil renklisinin mor renkliyle hiçbir benzerligi yoktu. Sarisinin da kestane renkliyle, damarlarini,yumusakliklarini, pütürlerini, kayganliklarini tartti. Benzersizdi her biri. Herkes gidisi belirsiz bir yolculuga çikmisti. Tan’in yoluyla çakil taslarinin yolculugu o an kesismislerdi. Nerede duracagi belirsiz, esrarli yolculugun parçasi olmak, benzersiz hikâyeler yasamak dünyayi sasirtici ve saygi deger kiliyordu gözünde.

Turizm Meslek Lisesi ögrencisi Tan, yaz günlerini Abana’ da deniz kiyisindaki bir motelde çalisarak geçirir. Bir gece sahilde asçi yamagi arkadasina çocukluk günlerinin “Bu kadar da olmaz ki!” dedirten öyküsünü anlatirken belleginden bir film seridi gibi akar geçmisi. Sevilen yazarimiz Sevim Ak’in, Orta Anadolu’dan Istanbul’a uzanan, sürprizleriyle, iç içe geçen öyküleriyle, kesisen yasamlariyla hüznü oldugu kadar umudu da duyumsatan ilk gençlik romani.